Bloom Taksonomisi, 1956 yılında Benjamin Bloom ve takımı tarafından geliştirilen bir sınıflandırma sistemi ve öğrenme hedefleri hiyerarşisidir. Bu sistem, farklı düzeylerde zihinsel becerileri sınıflandırmak için kullanılır. Bunlar, bilişsel beceriler, duygusal beceriler ve davranışsal beceriler olarak üç ayrı kategoriye ayrılır.
Bilişsel beceriler sekiz farklı düzeyde sınıflandırılır. Bunlar, en yüksek seviyesinden en düşük seviyesine doğru şunlardır: yaratıcılık, değerlendirme, sentez, analiz, uygulama, anlama, hatırlama ve zihinsel işlemler.
Duygusal beceriler, öğrencilerin kendileri ve diğerleriyle ilgili duygularını anlamaları, yönetmeleri ve ifade etmeleri için kritik öneme sahip becerilerdir. Bu kategori altında, öğrencilerin empati, saygı, uyum ve tolerans gibi yetkinlikleri geliştirmesi amaçlanır.
Davranışsal beceriler ise, öğrencilerin araştırma, problem çözme, liderlik, işbirliği gibi sosyal becerileri geliştirmelerine, fiziksel becerileri ustalaşmalarına ve araştırma yöntemleri kullanmalarını öğrenmelerine yönelik olarak tasarlanmıştır.
Bloom Taksonomisi, öğrenme sürecinde öğretmenlere yol gösteren bir çerçeve oluşturur. Öğretmenler, öğrenme hedeflerine uygun olarak ders planlayabilir, öğrencilerin düzeylerini değerlendirebilir ve öğrenme faaliyetlerini düzenleyebilirler. Bu nedenle, Bloom Taksonomisi, eğitim ve öğretimde yaygın olarak kullanılan bir araçtır.
Ne Demek sitesindeki bilgiler kullanıcılar vasıtasıyla veya otomatik oluşturulmuştur. Buradaki bilgilerin doğru olduğu garanti edilmez. Düzeltilmesi gereken bilgi olduğunu düşünüyorsanız bizimle iletişime geçiniz. Her türlü görüş, destek ve önerileriniz için iletisim@nedemek.page